Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2015

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2015

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015

THE BEST ALBUMS OF 2015 : No 7 Hot Chip - Why Make Sense ?


https://youtu.be/EHeY6JzXWKE?list=PLZqsyBiYZFQ30eTy4ms4IOzMtRTi7KsbD

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2015

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

BLOGOVISION 2015 - JUST KNOCK ON THE BIG BUDDHA BONG & LET THE COUNTDOWN BEGIN !






























Οι πάσης φύσεως αθλητικογράφοι ανά τον κόσμο , ανεξαρτήτου θρησκεύματος , σεξουαλικής ταυτότητας  και συλλογικών προτιμήσεων , συνηθίζουν να επαναλαμβάνουν σε κάθε ευκαιρία που τους δίνεται , το γνωστό κλισέ , ότι δηλαδή , "το ποδόσφαιρο , είναι το σημαντικότερο απ'όλα τα υποτιθέμενα , υπόλοιπα - δευτερεύοντα πράγματα σ'αυτή τη ζωή" .

Φυσικά , η μουσική αν και συνδέεται σε πολλές περιπτώσεις με τον αθλητισμό και ειδικότερα με το ποδόσφαιρο , δεν μπορεί να συμπεριληφθεί στη συγκεκριμένη κατηγορία πραγμάτων , για τον εξής απλό λόγο : Δεν είναι δευτερεύον , αλλά πρωτεύον .

Ο gone4sure.wordpress.com , που έχει κυριολεκτικά οζονοποιήσει  την έννοια της μουσικής , ταυτίζοντάς την με την ίδια του την ύπαρξη και δίνοντάς της εφάμιλλη αξία με στοιχεία απολύτως απαραίτητα για την συντήρηση και επιβίωση του ανθρώπινου οργανισμού , όπως το  νερό και το οξυγόνο , έχει ιδρύσει εδώ και 9 χρόνια τον θεσμό της blogovision και νιώθω πραγματικά ικανοποίηση και τιμή που συμμετέχω σ'όλο αυτό το μουσικό πάρτι , απ'την πρώτη χρονιά , μέχρι και φέτος...

Ομολογώ πως έχω συνδέσει κάθε χρόνο , την περίοδο από 20 Νοεμβρίου , μέχρι και 20 Δεκεμβρίου τα τελευταία 9 χρόνια , με την Blogovision , μιας και είναι μάλλον ότι πιο ενδιαφέρον μου συμβαίνει , ακόμα και σε μουσικά μέτριες σεζόν , αφού η καύλα της "λίστας" , είναι κανονική πρέζα για κάθε μουσικόφιλο που σέβεται τον εαυτό του και δεν κόβεται με τίποτα....

Πολλές φορές γίνεται και υποσυνείδητα , εκεί που τρως , κοιμάσαι ή ...άντε να μην πω.....

Προσωπικά , έχω ήδη μετανιώσει για κάποια  απ'αυτά που θα δείτε στα 20 καλύτερα albums του Depecher  , αλλά 2 εβδομάδες πριν , ορκίστηκα να μην ξαναβάλω χέρι  , γιατί άκρη δεν βγαίνει και "ω γέγονε γέγονε".....

Εξάλλου μέσα στο 2015 που τελειώνει όπου να'ναι , ο Μεγάλος Βούδας που τα τελευταία χρόνια λειτουργεί σαν κάτι παραπάνω από πνευματικός μου , με συμβούλεψε να "βασανίζομαι με μέτρο" και να προσπαθώ με σύνεση , σεβόμενος πάντα την διαδικασία ....

Η σοφία που απαιτείται κάθε φορά , έτσι ώστε  να ισορροπείς μεταξύ προσπάθειας και αποτελέσματος , θέλει τεράστια αυτοπειθαρχία και κατακτιέται πολύ δύσκολα και ύστερα από μεγάλη επιμονή και προσήλωση , όπως εξάλλου κι όλα τα σημαντικά πράγματα σ'αυτή τη ζωή.

Λίγες μόνο ώρες πριν ξεκινήσει και το φετινό countdown , ακούω για χιλιοστή πεντηκοστή πρώτη φορά το "One Evening " της Feist και κυριολεκτικά νιώθω να με κατακλύζει η αντιοξειδωτική του δράση , δημιουργώντας μου ταυτόχρονα την ψευδαίσθηση , ότι πάλι έκανα το "σωστό" , αλλά και να μην το έκανα ....δεν πειράζει ....γιατί κάποτε θα γίνει κι αυτό , αλλά και να μην γίνει , πάλι δεν τρέχει τίποτα....γιατί "the pleasure was mine.."

Τελικά όμως  , κι επειδή στο βάθος , είμαι άνθρωπος των παραδόσεων , η Seinabo Sey θα είναι η μιγάδα- κυρία που θα επιλέξω για να χτυπήσει το φετινό Bong.....

Καλή ακρόαση.....




Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2015

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015

O Κόσμος ξημερώνει....






























Καλό ξεχειμώνιασμα , "μ'έναν πόνο" , όπως συνηθίζουν να λένε κάποιοι που μάλλον δεν έχουν πονέσει και πολύ ....

Ορκίζομαι στην ιερή και όσια δισκοθήκη μου , ότι φέτος , ήταν το πρώτο  καλοκαίρι της ζωής μου , που πραγματικά  ένιωσα ότι έχω μεγαλώσει λιγάκι και θα πρέπει να βάλω τουλάχιστον λίγο φρένο σε κάποιες ανεξέλεγκτες αλλά τόσο γαμημένα όμορφες καταστάσεις, ακούγοντας λίγο παραπάνω το σώμα μου...

Εξ'άλλου , η εθιστική αλμύρα μιας "μπλε μαργαρίτας" το βράδυ,  στην Coconut Beach , με τ' αχνά φώτα απ'τα ψαροκάϊκα που θηρεύουν συτηματικά καλαμάρια ,να είναι το μοναδικό πράγμα που φωτίζει  τον ορίζοντα , ή το καλύτερο Singapore Sling που έχει φτιάξει ποτέ ανθρώπινο χέρι, στο Lava Bar με τους τεράστιους bamboo καναπέδες , δεν είναι για χόρταση...

Τα δυο τραγούδια που δεν έλλειψαν ποτέ απ'το προσωπικό μου set , στο soi paradise , το καλοκαίρι του 2015  , είναι το "Fairy Tale" της Rose και το "Good Μorning Starshine" του Oliver , από το γνωστό block-buster, musical , "HAIR"...(προφανώς για διαφορετικούς λόγους το καθένα)

Το Lebua , έχει ίσως την πιο ευγενική "πόρτα" του κόσμου και το dress-code δεν είναι τελικά απαραίτητα μια κακή προϋπόθεση , αν κάποιος έχει σκοπό ν'ανέβει τόσο ψηλά για να νιώσει λίγο στο πετσί του , τον ίλλιγγο του πιο γλυκού Hangover της ζωής του, και στο καπάκι να πέσει τόσο χαμηλά , στα Hillary καταγώγια του Nana...




















Πέμπτη 23 Ιουλίου 2015

Κυριακή 5 Ιουλίου 2015

Lover To Lover - Joe Yellow







































Μ'ένα απ'τα πιο αγαπημένα μου Italo-Disco EVER , σας εύχομαι όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή , καλό καλοκαίρι , ελπίζοντας ταυτόχρονα μαζί με τις τράπεζες να μην κλείσουν και τ'αεροδρόμια , μέχρι το τέλος του μήνα...

Πέρα απ'όλα αυτά όμως , τη μουσική και την δυνατότητα που μας δίνει το μυαλό μας , όχι απλά να παρατηρούμε , αλλά να ερμηνεύουμε τα γεγονότα , δεν μπορεί να μας την στερήσει κανείς , κι αυτό είναι το ισχυρότερο όπλο κάθε ανθρώπου , που τον κρατάει  ζωντανό και πάνω απ'όλα πνευματικά υγιή...

Κάτι σαν την εξαιρετική ερμηνεία του Sam Cooke στο "A Change Is Gonna Come" , που δεν ξέρεις αν πηγάζει από θλίψη ή υπέρμετρη αισιοδοξία...

Κλείνοντας , μαζί με τις ευχές μου , τις οποίες θεωρείστε τις δεδομένες αλλά αληθινές , το μόνο που θέλω να πω , είναι ότι αν δύο πράγματα απουσιάζουν συστηματικά απ'την χώρα μας τα τελευταία 30 και πλέον χρόνια , αυτά είναι η Κοινή Λογική και το Αυτονόητο....

Μακάρι , οι μεγάλες δυσκολίες που θα περάσουμε όλοι ,να μας αναγκάσουν να τα ξαναβρούμε , αφήνοντας για λίγο στην άκρη την υψηλή ραπτική και ξεκινώντας από την αλφαβήτα....Α(άλφα), Β(βήτα), Γ(γάμα-τα) κ.ο.κ...

Καλό καλοκαίρι σε όλους και όλες...

Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

Παρασκευή 10 Απριλίου 2015

Χάθηκε Το Φεγγάρι..





























Ξαρχάκος - Παπαδόπουλος- Βίκυ ...

Τελικά , όντως "δυο πράγματα αξίζουν μονάχα,σ'αυτή την παλιοζωή...Η λεβεντιά και το χαμόγελο."

Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση σε όλους ...

Πέμπτη 9 Απριλίου 2015

Γιουκαλίλι...































Σεφέρης - Μούτσης , Τετραλογία ....& Μανώλης Μητσιάς .

"Λόγια για λόγια κι άλλα λόγια..."



Τετάρτη 8 Απριλίου 2015

Έλα Μαζί Μου...





























Το "Έλα Μαζί Μου" , μια σύνθεση των Π.Λεούση & Γ.Αργύρη , δεν είναι ένα συνηθισμένο τραγούδι και γι'αυτό ακριβώς δεν μπορεί να το  ερμηνεύσει ο οποιοσδήποτε κουβαλάει μια απλά "σωστή" φωνή.

Επιλέγω , όχι το πρωτότυπο (Λάκης Παππάς) , αλλά την καλύτερη διασκευή που έχει γίνει μέχρι σήμερα ,αυτή της Δήμητρας και της Χαρούλας , παρέα με μια ακουστική κιθάρα....




Τρίτη 7 Απριλίου 2015

Για Το Χατζηκυριάκειο...

























Μετά τον Άγιο Σπυρίδωνα , συνέχεια μ'άλλη μια ιστορική εκκλησία του Πειραιά ....

Ο Άγιος Νείλος στο Χατζηκυριάκειο ....

Μουσική-Στίχοι,  Δημήτρης Γκόγκος , aka "Μπαγιαντέρας" και πρώτη εκτέλεση από Παγιουμτζή-Περπινιάδη.....


Δευτέρα 6 Απριλίου 2015

Σ'Έβλεπα Στα Μάτια ..






























Καλή Μ. Εβδομάδα σε όλους .

Παραδοσιακά , το άθλιο αυτό blog , όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή , θα παίζει από ένα ελληνικό κομμάτι , κάθε μέρα , μέχρι και την Μ.Παρασκευή.

Δυστυχώς , φέτος δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεματική ενότητα , αλλά και ούτε αξιολογική σειρά των κομματιών , αφού θα ποστάρω από ένα κάθε βράδυ , μετά το πέρας των "επαγγελματικών μου υποχρεώσεων"....

Ξεκινάω με την καλύτερη, γυναικεία, ελληνική, λαϊκή φωνή EVER , σ'ένα αριστούργημα μουσικής , Δήμου Μούτση και ποίησης , Νίκου Γκάτσου .




Σάββατο 14 Μαρτίου 2015

Self- Pity - D.H Lawrence








































Δεν ξέρω κατά πόσο ταιριάζει το "καλοκαίρι" του Vivaldi, με μια φιλοσοφική διαπίστευση του συγγραφέα της λαίδης Chatterley .

Εγώ, αυτό ακούω όταν το διαβάζω....

Η "αυτολύπηση" και η συναισθηματική μεμψιμοιρία , κατ'εξοχήν ανθρώπινα χαρακτηριστικά , θα μας διαχωρίζουν για πάντα απ'το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο κι από τη φύση την ίδια , κάνοντάς μας ταυτόχρονα να ζούμε περισσότερο , να σκεφτόμαστε πολυπλοκότερα αλλά και να νιώθουμε λιγότερο....

Εξ'άλλου , η λογική , πάντα υπήρξε μακροβιότερη του ενστίκτου...






Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015

Nowhere Girl - B-Movie







































To 1980 , οι B-Movie απ'το Mansfield της Αγγλίας , κυκλοφορούσαν σ'ένα μικρό label (Dead Good Records) τα πρώτα τους singles , λίγο πριν συμμετάσχουν  στην ιστορική  συλλογή της Some Bizzare μαζί με Depeche Mode , Soft Cell, Blancmange,The The και άλλα τότε πρωτοεμφανιζόμενα group , σηματοδοτώντας μια για πάντα , την μετάβαση του Μεγάλου Νησιού , απ'το Punk , σε κάτι άλλο , που μπορεί μέχρι τότε να μην  είχε ακριβές όνομα ,ταυτότητα  και χαρακτήρα , αλλά ερχόταν με ορμή και αποφασιστικότητα για ν'αλλάξει τελικά τα πάντα .

Το όνομα "B-Movie", είναι εμπνευσμένο  από ένα έργο του Andy Warhol  , ενώ ο τίτλος για το single "Nowhere Girl" που λίγο αργότερα κυκλοφόρησε και με την ετικέτα της Some Bizzare , πάρθηκε από μία νουβέλα της Angela Huth, που το 1970 , προσπαθούσε να μεταναλύσει, τα συναισθηματικά αδιέξοδα μιας γυναίκας, μετά το δεύτερο διαζύγιο και να καθορίσει τον ρόλο που τελικά έπαιξαν οι άνδρες στη ζωή της...

Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο για να έχω άποψη (και ούτε πρόκειται..) , αλλά προφανώς και  έχει τόσο σχέση με το κομμάτι , όσο το post-punk με την εμμηνόπαυση....

Το tempo ,οι μετρημένες κιθάρες, τα αιχμηρά πλήκτρα και τη φωνή του Steve Hovington δεν συνιστούν καμιά τρελή επιτομή ή καινοτομία στη μουσική , αλλά ειλικρινά αυτό είναι κάτι που έρχεται σε δεύτερη μοίρα, γιατί οι προτεραιότητές μου τα τελευταία χρόνια, κλείνουν περισσότερο προς  το ατόφιο κι όχι κατ'ανάγκη προς το "σπουδαίο".