Τετάρτη 1 Μαΐου 2013

Δεν είναι αργία , είναι ανεργία....

T'αστέρια ποτέ δεν κοιμούνται.
Νεκρά ή ζωντανά.
Ζαχαρωτοί επίδεσμοι , αυχενικές τύψεις, στομαχικά άλγη και κυτταρίτιδες σε εγκεφαλικούς φλοιούς με υποψία μετάστασης σε α-ζωτικά όργανα που έχουν ήδη σκουριάσει απ'τις πολλές βροχές και την κάκιστη συντήρηση.
Ο κόσμος, πάντα θα είναι λιγότερο μικρός απ'όσο νομίζουμε  και πολύ πιο μεγάλος απ'όσο μας συμφέρει .
Η γενιά μου , δεν άλλαξε ποτέ της τίποτα, εκτός από μάρκα προφυλακτικών και αυτοκινήτων.
Γι'αυτό και την θεωρώ χειρότερη , ακόμα κι απ'αυτήν του 1-1-4 ή αν προτιμάτε "γενιά του Πολυταχνείου", όχι τόσο από πλευράς έλλειψης επαναστατικότητας ή ριζοσπαστικότητας , αλλά πολύ απλά , επειδή ένας σημερινός 35άρης , θα πεθάνει σίγουρα πολύ πιο δυστυχισμένος απ'την πρώην γκόμενα του Γ. Κιμούλη .
Η αλήθεια συρικνώνεται σε αστεία επίπεδα και όλοι έχουν μάθει πλέον πώς "στήνεται" ένα αξιοπρεπές πιάτο, βιτρίνας Τουρκολίμανου.
Όλοι έγιναν ξαφνικά masterchef της ίδιας τους της μιζέριας , ανακυκλώνοντας ασήμαντες ατάκες και φλερτάροντας με σιλικονάτες ασημαντότητες.
Κατεψυγμένα μυαλά με μπαλσάμικο του κώλου και γλώσσα αδιάκριτη , σχεδόν ενοχλητική.
Τ'αυτιά μονίμως βουλωμένα .
Χτες κατέθεσα επιτυχώς τα απαραίτητα δικαιολογητικά , για την ανανέωση του διαβατηρίου μου και θυμήθηκα την αντίστοιχη στιγμή του 2008.
Έφυγε ένα βάρος από πάνω μου , νιώθωντας παράλληλα πως τα 100 ευρώ που πήρα σαν δώρο απ'τη μαμά για τα γενέθλιά μου , έπιασαν τουλάχιστον τόπο ....στα παράβολα....

Δεν υπάρχουν σχόλια: