Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

Through The looking Glass - Strange Fruit






















Φτάνοντας στα μισά του "Through The Looking Glass", νιώθω πραγματική ανατριχίλα κάθε φορά πρέπει να αντιμετωπίσω το πιο σπουδαίο τραγούδι αυτού του δίσκου.

Το "Strange Fruit" , δεν είναι ένα απλό τραγούδι.

Είναι ένα απ'τα σημαντικότερα αριστουργήματα που γράφτηκαν τον περασμένο αιώνα.

Ένας Jazz-protest ύμνος, που ο Abel Meeropol έγραψε αρχικά σαν ποίημα και στη συνέχεια μελοποίησε ο ίδιος, κάνοντας τον ιδιοκτήτη του θρυλικού Cafe Society , Barney Josephson να πάθει την πλάκα της ζωής του όταν το πρωτοάκουσε απ'τον ίδιο τον Meeropol, με την συνοδεία της συζύγου του και της τραγουδίστριας Laura Duncan.

Ο Josephson ήταν αυτός που έκανε γνωστό το τραγούδι στη Billie Holiday, προσπαθώντας ταυτόχρονα να την πείσει να το ερμηνεύσει, αφού το "Strange Fruit" ταίριαζε απόλυτα στο στυλ του νεοϋορκέζικου club, που διαφημιζόταν ως το "The Right Place For The Wrong People" της εποχής, με σύνθημα το "φερόμαστε σε όλους μας τους πελάτες το ίδιο", υπονοώντας καθαρά την απουσία ρατσιστικών φαινομένων που παρατηρούνταν σε παρόμοια στέκια της εποχής όπως το Cotton Club.

Έτσι κι έγινε.

Η Lady Day, πρωτοτραγούδησε το "Strange Fruit" στο Cafe Society το 1939, ενώ την ίδια χρονιά, αναγκάστηκε να μεταπηδήσει προσωρινά απ'την Columbia στην Commodore , προκειμένου να να το ηχογραφήσει, αφού στην Columbia υπήρχαν αρκετές ενστάσεις και ο σχετικός φόβος για τις συνέπειες που μπορεί να είχε η εταιρεία, εξαιτίας του φανερά αντιρατσιστικού χαρακτήρα των στίχων.

Λέγεται ότι κάθε φορά που η Holiday ερμήνευε το "Strange Fruit" στο Cafe Society, τα φώτα χαμήλωναν, τα γκαρσόνια σταμάταγαν αυτόματα να σερβίρουν, επικρατούσε απόλυτη σιωπή και ποτέ ...μα ποτέ μετά το τέλος του τραγουδιού, δεν υπήρξε κάποιο encore.

Αυτό ήταν πάντα το ΤΕΛΟΣ.(ακριβώς για να μείνει στους ακροατές, η γεύση κι ο προβληματισμός του συγκεκριμένου τραγουδιού κι όχι κάτι άλλο...)

Το "Strange Fruit", είναι απ'τα πιο συγκλονιστικά πράγματα που συνέβησαν τα τελευταία χρόνια στη ζωή μου και είμαι σίγουρος πως θα το κουβαλάω μέσα μου(όπως και ολόκληρο το "Through The Looking Glass")μέχρι να εγκαταλείψω τα εγκόσμια.

Επίσης, παρ'όλο που έχω υπερασπιστεί σθεναρά στο παρελθόν την στάση μου, ότι δηλ. "εγώ μοιράζομαι μόνο hangovers", το συγκεκριμένο τραγούδι, μου δημιουργεί μια σειρά από αγχωτικά deadlines , που έχουν να κάνουν με την μεταδοτικότητα, την συνακρόαση και την κοινοκτημοσύνη ήχου,εικόνας και μυρωδιάς.

Πιστεύω να προλάβω...

Όσον αφορά τη διασκευή, πραγματικά δεν έχω λόγια και δεν θα κάτσω τώρα να ξεβρακωθώ εντελώς , αναλύoντας τί ακριβώς παθαίνω κάθε φορά που ακούω τη Siouxsie.

Nομίζω πως πρόκειται για τη μακράν καλύτερη διασκευή της καριέρας της και για μία απ'τις 5-6 καλύτερες ερμηνείες της EVER .

Μια mission impossible, που καταλήγει σε θρίαμβο !

Καταλυτικό ρόλο στο feeling, η βιόλα της Jocelyn Pook.

Για μένα, αριστούργημα & αξία ανεκτίμητη !


Cover Version Rate : 10/10(και λίγα βάζω...)





Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

Through The Looking Glass - This Wheel's On Fire














To "This Wheel's On Fire", μία σύνθεση των B.Dylan & Rick Danko, ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά το 1967,(λίγους μήνες μετά από ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα, που είχε ο πρώτος με την Τriumph μοτοσυκλέτα του) στο υπόγειο του σπιτιού του Dylan, κοντά στο Woodstock,μαζί με μια σειρά άλλων τραγουδιών, που κυκλοφόρησαν τελικά το 1975, σαν ένα διπλό album με τίτλο, The Basement Tapes.
Eίχαν προηγηθεί βεβαίως το 1968, οι εξαιρετικές ηχογραφήσεις του ίδιου τραγουδιού, από τους The Band, στο "Music From Big Pink" και της Julie Driscoll με τους Brian Auger & The Trinity, καθώς και μια διασκευή των The Byrds το 1969, στο album τους, Dr.Byrds & Mr.Hyde.
Παρ'όλο που έχω ιδιαίτερη αδυναμία στην υπερβατική φωνή της Julie Driscoll, η διασκευή της Siouxsie μεταφέρει την "φλεγόμενη ρόδα" σ'ένα ride της μιας ανάσας .
Ορχηστρικό new wave, με σπινταριστούς κυματισμούς που θα ζήλευε κι η πιο αρμονική ταλάντωση του κόσμου.
Καλπάζοντα μαύρα άλογα , κρεμαστοί κήποι, μπονσάι και κρυστάλλινοι καταρράκτες .
Και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, δεν με πείραξε ιδιαίτερα το γεγονός ότι δεν βρήκα στο youtube, την version των Basement Tapes.
Cover Version Rate:9/10

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

So Emotional...













Δυστυχώς, η σπουδαιότερη μαύρη γυναικεία φωνή των τελευταίων 30 χρόνων, "έφυγε" χτες σε ηλικία 48 ετών.
Θυμάμαι ότι το album της, "Whitney" , είχε μπει στο σπίτι την ίδια μέρα με το "Actually" των Pet Shop Boys . Για την ακρίβεια , βγήκαν και τα δύο απ'την ίδια nylon σακούλα που έδινε τότε, το discobole της Γλυφάδας κι έπαιζαν σχεδόν σε καθημερινή βάση, το ένα μετά το άλλο, κάθε φορά που ο μπαμπάς αποφάσιζε ν'ακούσει μουσική. Ηappy Days...
Τρία χρόνια μετά, έκανα δώρο στη μαμά το "I'm Your Baby Tonight" κι έκτοτε , ακολούθησαν χιλιάδες βινύλια και cd, που απλά έκανα δώρο στον εαυτό μου.
Η ζωή της Whitney, οι συτηματικά λανθασμένες προσωπικές της επιλογές, η καταστροφική της σχέση με τον Bobby,οι καταχρήσεις κι η εξάρτησή της απ'την κοκαϊνη , είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους.
Αυτό που τελικά μένει σαν μια γλυκόπικρη γεύση, κάνοντας έναν πρόχειρο μετά θάνατον απολογισμό της καριέρας της, είναι ότι τελικά μια mezzo-soprano της δικής της εμβέλειας, έκανε ελάχιστα πράγματα σε σχέση με τις πραγματικές της δυνατότητες, αδικώντας κατάφορα τον εαυτό της και υποβιβάζοντας την καλλιτεχνική της αξία.
Η αυτοκαταστροφή, είναι σίγουρα το μεγαλύτερο αδίκημα που μπορεί να διαπράξει κάποιος, χωρίς να χρειαστεί να βλάψει τον διπλανό του κι η Whitney αποδείχτηκε πραγματικός εξπέρ στο συγκεκριμένο σπορ.
Παρ'όλα αυτά,θα παραμείνει για πάντα στη συνείδησή μου σαν ένα θεϊκό πλάσμα,μία πραγματική Star από μασίφ, που θα λάμπει για πάντα,ακόμα και στις πιο τραγικές της στιγμές.
Didn't she almost have it all ?

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

Through The Looking Glass - Trust In Me














Το "Trust In Me", ήταν μια σύθεση των Robert & Richard Sherman, από την ταινία του 1967, με τίτλο , "The Jungle Book"
Οι αδερφοί Sherman, μόνιμοι σχεδόν συνεργάτες των studio-Disney, είχαν μεταξύ άλλων κερδίσει 2 Oscar, καλύτερου score και καλύτερου τραγουδιού("Chim Chim Cher-ee"), 3 χρόνια πριν, για την μουσική της ταινίας "Mary Poppins", ενώ θεωρούνται μέχρι και σήμερα, ως το πιο παραγωγικό συνθετικό-δίδυμο , στην ιστορία του κινηματογράφου.
Η μεγαλύτερή τους επιτυχία στην pop μουσική, ήταν το τραγούδι "You're Sixteen" που αρχικά ερμήνευσε το 1960,ο rockabilly , Johnny Burnette, ενώ η διασκευή του 1974, από τον Ringo Starr,(με συμμετοχές Harry Nilsson & Paul McCartney) πήγε στο Νο 1 του Billboard.
Στο "Βιβλίο της Ζούγκλας", το "Trust In Me", είναι το τραγούδι με το οποίο, ο πανούργος αλλά κατά βάθος αδέξιος, ινδικός πύθωνας Kαα, προσπαθεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Mόγλη, με τελικό σκοπό να τον υπνωτίσει και να τον καταβροχθίσει, κάτι που όμως δεν θα καταφέρει ποτέ...
Είναι μάλλον μια εντελώς παρανοϊκή σύμπτωση , το γεγονός ότι ο Sterling Holloway, ο ηθοποιός που δανείζει τη φωνή του στον πύθωνα Kaa, και τραγουδάει το "Trust In Me", συμμετείχε το 1946 σε μία ταινία με τίτλο "Sioux City Sue", όπου ακούγεται και η ομώνυμη super-country επιτυχία της εποχής !
Που να φανταζόταν ο Holloway, ότι 41 χρόνια μετά το "Sioux City Sue", μια άλλη, εντελώς διαφορετική Sioux , η Siouxsie Sioux , θα διασκεύαζε το "Trust In Me", με μοναδικό, σχεδόν υπνωτικό αισθησιασμό, που κανένα ερπετό , από καμία ζούγκλα του κόσμου , δεν θα μπορέσει ποτέ να κατακτήσει !
Ακούστε μόνο τον τρόπο που προφέρει,τραβώντας αργά και παρατεταμένα το "R"απ'τα μαλλιά , σε λέξεις όπως "around", "resist" και "trust"...
....RRRRRRRR...
Απλά κλείνεις τα μάτια, αφήνοντας πίσω , οριστικά και αμετάκλητα ό,τι έχεις και δεν έχεις , παρακαλώντας το "δηλητήριο" να είναι σε αρκετά ισχυρή δόση, έτσι ώστε να μην χρειαστεί να ξυπνήσεις....ποτέ ξανά !
Cover Version Rate : 10/10



Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Through The Looking Glass-The Hall Of Mirrors
















Οι "νονοί" της ηλεκτρονικής μουσικής, κυκλοφορούσαν το 1977, το έκτο στη σειρά album τους, με τίτλο "Trans Europe Express", εγκαθιστώντας πλέον για τα καλά στη συνείδηση όλων, ότι το νέο αυτό είδος μουσικής, ήρθε για να μείνει.

Οι αυστηρά , πειθαρχημένες μελωδίες των τραγουδιών των Kraftwerk στον συγκεκριμένο δίσκο, ήταν η απόδειξη πως δεν πρόκειται για μια παρέα από ρομπότ, που μπαίνουν σ'ένα στούντιο και προγραμματίζουν τις κονσόλες, αλλά για ένα group πολύ πιο μπροστά απ'την εποχή του, με βαθιές human ρίζες, που εκτός απ'την πρωτοπορία του στον τρόπο που διαχειρίζεται τις μηχανικές του ήχου, μπορεί να γράψει εντελώς ανθρώπινες λούπες και ρεφρέν.

Η διασκευή στο "The Hall Of Mirrors", είναι μια μια upbeat version, που ισοπεδώνει ολοκληρωτικά τον πρωτόλειο ηλεκτρονικό ρομαντισμό των Kraftwerk, καταλύει οτιδήποτε φαντάζει περιττό,φλύαρο ή επαναλαμβανόμενο και αναδεικνύει αγέρωχα, την ουσία και τους εξαιρετικούς στίχους του κομματιού.

Είναι τόσο εθιστικά όμορφος ο τρόπος που οι Banshees κάνουν κτήμα τους κι εκτελούν το "The Hall Of Mirrors", αλλά ταυτόχρονα τόσο εντυπωσιακά απλός και απόλυτα κατανοητός, που έχω πεισθεί πλέον, πως η original version, βρίσκεται στο "Through The Looking Glass" , κι όχι στο "Trans Europe Express".

Ο προσηλυτισμός , σ'όλο του το μεγαλείο ! !


Cover Version Rate : 10/10