Βadly Drawn Boy

Tον ανακάλυψα πολύ αργά απ'ότι φαίνεται, αφού έχει ήδη στο ενεργητικό του 7 albums, για τα οποία και δεν έχω την παραμικρή ιδέα.
Ο Damon Cough είναι αυτό που λέμε, ένας "εναλλακτικός" Βρετανός singer/songwriter, με την κυριολεκτική σημασία του alternative, χωρίς όμως αυτό να τον εμποδίζει να φτιάχνει όμορφες μελωδίες, που θα μπορούσαν άνετα να βρουν ανταπόκριση ακόμα και σ'αυτό το λεγόμενο....πιο mainstream κοινό.
Το "I Saw You Walk Away", προέρχεται απ'την τελευταία του δουλειά με τίτλο, "It's What I'm Thinking - Photographing Snowflakes", και έχει αυτό, που ο Richard Ashcroft για παράδειγμα,δεν θα καταφέρει ν' αγγίξει ποτέ του.
Καλό Σ.Κ.

Cynthia's Blues

Ακόμα δεν έχω προλάβει ν'ακούσω την καινούργια δουλειά της τρελάρας, που στα late 70's, σχεδόν κατέστρεψε τις φωνητικές της χορδές, διασκευάζοντας τραγούδια των Zeppelin, και των Bad Company.
Aυτής της τόσο "Unusual" περσόνας, που ελάχιστοι γνωρίζουν τί πραγματικά κρύβει μέσα στο fragile κουκούλι της φαινομενικά ανισόροπης καρδιάς της.
Αιώνια "goonie", με μαλλί καμμένο απ'τα πολλά ντεκαπάζ, και ποιος ξέρει τί άλλο.....
Ένας αυθεντικός "Blue Angel" απ'το Brooklyn, που αν η Madonna διέθετε έστω το 1/100 της φωνής της, δεν θα είχε ανάγκη τους kitsch αυτοκρατορικούς θρόνους,και τα εξαιρετικά ταλαντούχα χορευτικά μπουλούκια της, σε κάθε live.....
Στο "Change Of Heart", από το δεύτερο προσωπικό της album,"True Colors"(1986), κιθάρα παίζει ο τεράστιος Nile Rodgers και φωνητικά κάνουν οι Bangles.
Πάω ν'ακούσω το Memphis Blues....
Kαλό Σ.Κ.

Ένα χρόνο μετά.

Μερικές σελίδες γυρίζουν.
Άλλες όχι.
Ένα χρόνο μετά, πάλι βρέχει.
Σκέφτομαι την Ginger Lynn, στο video clip των Metallica και κάπως ανακουφίζομαι.
Ο πόνος στην πλάτη, μ'έχει εγκαταλείψει εδώ και 2 μήνες περίπου.
Ωραίο σαξόφωνο !

Έφυγε ο Γιώργος Τζιώτζιος

Ο Γιώργος Τζιώτζιος, δεν ήταν απλώς ένας κριτικός κινηματογράφου.
Ήταν η ψυχή του "ΣΙΝΕΜΑ", ο ουσιαστικός θεμελιωτής του θεσμού "Νύχτες Πρεμιέρας",διευθυντής της εταιρίας διανομής "Προοπτική", και ο αιώνιος "απέναντι" ΣΙΝ-ένοχος της σχολής Π.Τιμογιαννάκη, κάτι για το οποίο θα τον ευγνωμονώ για πάντα !
Μια ζωή κόντρα, σε όλα !
Θεσσαλονικιός, Ολυμπιακός,(Ναι! είναι αλήθεια !) δεν ντράπηκε ποτέ του,να ομολογήσει την συμπάθειά του στον καλό αμερικάνικο κινηματογράφο,(και δεν εννοούμε μόνο, τον Πολίτη Κέιν...)όπως η πλειοψηφεία των κουλτουριάρηδων συναδέλφων του, που όποτε έβρισκαν ελεύθερο χρόνο απ'τις υποχρεώσεις τους ως γραμματείς και έφοροι της ΚΝΕ, πετάγονταν και καμιά βόλτα μέχρι το ΑΣΤΥ να δουν αν κουνιούνται οι βάρκες,προς τα που γέρνουν οι....πελαργοί,πόσο πηδάνε τα καγκουρώ, και τί χρώμα κιμονό προτιμούν οι γκέισες μετά την εμμηνόπαυση.
Γενικά ο Γιώργος, ποτέ δεν φοβήθηκε να πει αυτό που πιστεύει, ή να εκφράσει ελεύθερα το γούστο του, ακόμα κι αν αυτό ερχόταν αντιμέτωπο με πολλά....μα πάρα πολλά όσκαρ!
Μεγάλη υπόθεση για έναν κριτικό, είτε πρόκειται για σινεμά, είτε για μουσική, να λέει αυτό που πραγματικά νιώθει, και πιστέψτε με, είναι αρκετά σπάνιο....
Σχεδόν δυσεύρετο . Από πάντα, κι όχι μόνο στις μέρες μας.
Η κατευθυνόμενη κριτική είναι σιχαμένη, κι η δειλία στην κριτική είναι εντελώς pathetic !
RESPECT GEORGE !
Για τους υπόλοιπους, υπάρχει πάντα ο .....Δανίκας, o Tιμογιαννάκης και άλλοι gourmet κριτικοί που δεν θέλω ούτε να τους διαβάζω, ούτε να τους ακούω.
Δεν με αφορά, ούτε ο τρόπος που γράφουν, ούτε ο τρόπος που προσπαθούν να πουλήσουν.
Γιατί κυρίως για πωλητές πρόκειται.
Το άθλιο αυτό blog, αφιερώνει ολόψυχα, το "ALL THAT JAZZ" στον Γ.Τζιώτζιο.
Αυτός, μόνο πωλητής δεν ήταν!
Πραγματικά λυπήθηκα πολύ, όταν το έμαθα.
Βye bye your life....goodbye .

Dream Weaver

Το λατρεύω αυτό το τραγούδι.(θα μπορούσε άνετα να το είχε πει κι ο Peter Gabriel)
Πόσο μάλλον, όταν βρίσκεται σε live δίσκο μιας μεγάλης μου αδυναμίας.
Tεράστια μορφή ο Gary Wright,και εντελώς αδικημένος αν αναλογιστούμε αυτό που εισέπραξε, σε σχέση μ'αυτά που πρόσφερε στην μουσική.
Αυτό είναι που λέμε, η κλασσική κατάρα που ακολουθεί τους καλλιτέχνες που κάνουν πράγματα πολύ πιο μπροστά απ'αυτά που η εποχή τους είναι ικανή ν'αντέξει και να κατανοήσει.
Τουλάχιστον, τυγχάνει καθολικής αναγνώρισης και σεβασμού απ'όλους τους συναδέλφους του.
Κάτι είναι κι αυτό.
Κάπως έτσι πέρασε το Σ.Κ .
Και το ευχαριστήθηκα .